De ontwikkeling van het concept van de zoöp is gedeeltelijk ingegeven door een paar inspirerende actualiteiten van over de hele wereld. In Nieuw-Zeeland werd bijvoorbeeld het nationale park Te Urewera, de Whanganui rivier en de berg Taranaki de status van rechtspersoon verleend. In februari 2019 werd ook aan Lake Erie in de VS een vorm van rechstspersoonlijkheid verleend. Er zijn vergelijkbare juridische initiatieven genomen om bepaalde ontwikkelde zoogdieren als orang-oetans, walvissen en dolfijnen aspecten toe te kennen van de status van ‘natuurlijk persoon’. De Ambassade van de Noordzee ontwikkelt een model voor de politieke representatie van niet-mensen. De algemene en gedeelde intentie achter deze verschillende innovaties is om de mogelijkheden uit te breiden waarmee(grote) collectieve niet-menselijke lichamen beschermd kunnen worden tegen vervuiling en andere vormen van door mensen veroorzaakte schade.

Het Terra0-project en het Regen Network vormen verschillende manieren om allianties te sluiten tussen biologische netwerken en technologische systemen en zo collectieve niet-menselijke lichamen meer economische handelingsruimte te geven.

In Estland wordt een vorm van rechtspersoonlijkheid voor kunstmatige intelligenties ontwikkeld die vooral regels rond aansprakelijkheid vastlegt – met een verwijzing naar de lokale mythologie kratt-wet genoemd. Op Malta zijn wetten aangenomen die kunstmatige intelligenties en DAO’s ook een soort  burgerschap verlenen.

Welke aspecten van deze cases zouden kunnen dienen als voorbeeld voor de zoöp? Wat moet er juist vermeden worden?

Verslag

Er is hier een (Engelstalig) verslag te vinden van deze bijeenkomst.